Ovo su neke od najvećih grešaka svih vremena

Zamislite da ste propustili da ubijete Hitlera, odbili da kupite Google ili naručili vozove vrijedne 50 miliona eura, a oni su se pokazali preširokim za prugu. Te i neke druge greške i propusti pokazali su se kao jedni od najvećih svih vremena, piše Indy100.

Dvanaest izdavačkih kuća odbilo je rukopis Dž. K. Rouling o Hariju Poteru prije nego što ju je “Bloomsbury” konačno prihvatio sljedeći savjet osmogodišnje Alis, ćerke predsjednika kompanije. Knjige su kasnije prevedene na više od 60 jezika i donijele suautorki preko milijardu dolara.

Džejms Houvels kupio je 7.500 bitkoina 2009. godine, kada nisu vrijedili skoro ništa. Do 2013. jedan bitkoin je vrijedeo 613 funti, što je Velšaninu dalo portfolio kriptovalute vrijedan 4,5 miliona funti.

Godinama je držao svoj hard disk u fioci i onda ga je bacio. Nakon što je shvatio svoju grešku, s nadom je otišao na lokalnu deponiju, gdje mu je rečeno da hard disk može biti na bilo kom mjestu na deponiji.

Tvorci Googlea, Lari Pejdž i Sergej Brin, obratili su se izvršnom direktoru Eksajta Džordžu Belu 1999. rekavši da žele da prodaju pretraživač za oko milion dolara. Budući da Bel nije bio oduševljen početnom ponudom, par ju je spustio na 750.000 dolara, ali je on i to odbio. Danas se Google procjenjuje na oko 365 milijardi dolara.

Godine 1914. britanski vojnik Henri Tandi, koji je kasnije postao najodlikovaniji vojnik u Prvom svjetskom ratu, naišao je na povrjeđenog i nenaoružanog kaplara Adolfa Hitlera u jarku, ali je navodno odlučio da ga neće hladnokrvno ubiti.

Godine 2005. japanski trgovac koštao je svoju kompaniju “Mizuho Securities” 190 miliona funti nakon takozvane trgovine “debelim prstom”, u kojoj je prodao 610.000 dionica za jedan jen (0,7 centi) umjesto da je jednu dionicu prodao za 610.000 jena, što je trebalo da učini.

Uprkos ponovljenim zahtevima kompanije da otkaže trgovinu, Tokijska berza odbila je da udovolji i kompanija je bila prisiljena da otkupi deonice po prenaduvanoj ceni.

Džingis Kan, vladar Mongolskog carstva, nastojao je da stvori diplomatske i trgovačke veze s Alom ad-Din Muhamedom, šahom susednog Horezmijske imperije (današnji Irak/Iran) u 13. veku. Međutim, nakon što je ponuda odbijena i mongolskom diplomati je odrubljena glava, Džingis Kan je besno reagovao, poslavši oko 200.000 ratnika i potpuno uništivši carstvo.

Fejsbuk je odbio programere Brajana Aktona i Jana Kouma na razgovorima za posao 2009. godine. Nekoliko godina kasnije Fejsbuk je platio 19 milijardi dolara za Vocap – kompaniju koju je par razvio nakon što su bili odbijeni.

Francuska državna železnica SNCF potrošila je 15 milijardi dolara na novu flotu vozova. Nažalost, bili su preširoki za 1.300 perona širom zemlje, što je problem čije će rešavanje koštati 50 miliona evra.

Godine 1962. izdavačka kuća “Decca” tražila je ugovor s bendom u usponu. Sproveli su audiciju za dva mlada benda u svojim studijima u Londonu i odlučili da potpišu ugovor s Brajanom Pulom i Tremeloesima. Bend koji su odbili? Četiri mladića iz Liverpula poznata kao Bitlsi.

Britanska vlada tužena je za devet miliona funti nakon što je administrativna greška umetanjem lažnog “s” pokazala da je za pogrešnu kompaniju evidentirano da je u likvidaciji. Više od 250 ljudi izgubilo je posao kada je “Companies House” zamenio 124 godine staru velšku porodičnu kompaniju “Taylor and Sons” za “Taylor and Son” – kompaniju koja je podnela zahtjev za bankrot 2009. godine.

Spoj tetraetil-olovo prvi put je stavljen u benzin 1922. godine, kada je američki kemičar Tomas Midžli otkrio da pomaže gorivu da sagoreva sporije i bolje. Međutim, poznato je da je olovo štetno za ljude.

Nekoliko radnika koji su dodavali metal u benzin u američkim fabrikama tokom ranih 1920-ih umrlo je, a u jednom trenutku i sam Midžli je uzeo bolovanje zbog trovanja olovom. Naučnici su takođe kasnije shvatili da olovni benzin može biti povezan s oštećenjem mozga kod dece iz gradskih središta, a dodatak gorivu sada je zabranjen širom sveta.

Biblioteka u Aleksandriji je postala simbol gubitka kulturnog znanja i varvarizma budući da je bila jedna od najvećih i najznačajnijih biblioteka antičkog sveta pre nego što je spaljena, što se pripisuje raznim istorijskim ličnostima, poput Julija Cezara i cara Aurelijana.

Istorijska tačnost izveštaja koji govor o bitci iz 1788. je sporna, ali 59 godina nakon što se odvila, Ej Džej Gros-Hofinger je pisao o bitki austrijske vojske koja se borila protiv same sebe, u kojoj je izgubljeno 10.000 ljudi.

Vojska je navodno postavila logor dok su njihovi saborci tražili osmanske Turke, umesto kojih su pronašli trgovce zvane Tzigani, koji su im prodavali alkohol. Kad ih je preostala pešadija zatekla kako piju, ali ne i alkohol, izbila je međusobna borba koju su neki vojnici pobrkali s turskom zasedom.